Η Μοτοπαρέα Λεωνιδίου είχε κανονίσει ένα εντουροτριήμερο στις πλαγιές του Πάρνωνα. Το δανικό μηχανάκι από το φίλο Ανδρέα δεν άργησε να βρεθεί και έτσι τη Παρασκευή άρχισα να παίρνω τις βουνοκορφές για να φτάσω Πάρνωνα...
Η διαδρομή είχε χωμάτινη ανάβαση του Ταϋγέτου μέχρι το Τουριστικό Ταϋγέτου (1300μ).
Το έδαφος ευνόησε αρκετά τη πρώτη μου επαφή με το μηχανάκι μιας και ήταν νωπό από τις προηγούμενες ημέρες.
Και συνεχίστηκε από άσφαλτο μέχρι το καταφύγιο του Πάρνωνα γιατί τα μέρη μου ήταν τελείως άγνωστα από τη πίσω πλευρά του βουνού.
Ανεφοδιασμός στη Σπάρτη, βενζίνη, λάδι και (χ2)μπουζί γιατί το μηχανάκι άρχισε τα δικά του...
Ο επαρχιακός προς το καταφύγιο ήταν σκέτη μαγία... Κλειστό συνεχόμενο στροφιλίκι με καλή άσφαλτο (για εντούρο) μέσα σε καταπράσινο τοπίο...
Βουτιάνοι, Βρέσθενα, Μεγάλη Βρύση, Βαμβακού ήταν τα χωριά που διασχίζει κάποιος για να φτάσει από τη Σπάρτη στο καταφύγιο.
Μερικά χιλιόμετρα πριν τα Βρέσθενα και η διαδρομή ξεκινά...
Η πρώτη στάση για ξεκούραση και φρεσκάρισμα της μουσούδας μου, περιπου 3-4χλμ πριν τη Μεγάλη Βρύση...
Ευτυχώς που βρισκόμουν εκτός δρόμου τη συγκεκριμένη στιγμή γιατί πέρασε ένας κάγκουρας με ένα φορτηγάκι νομίζοντας ότι έτρεχε στο Ράλλυ Ακρόπολις.
Ακόμα 20χλμ περίπου για το καταφύγιο και η διαδρομή έφτασε στο αποκορύφωμα της... Ο δρόμος πέρναγε μέσα από το ελατοδάσος...
Ευτυχώς είχα φτιάξει χάρτες από το σπίτι γιατί με έβλεπα να διανυκτέρευα κάτω από τα έλατα με τη σηματοδότηση της περιοχής...
Φτάνοντας στο καταφύγιο και βρίσκοντας το άδειο και κλειστό αγχώθηκα μήπως είχα πάει σε λάθος καταφύγιο...
Μετά από τηλέφωνο στα παιδιά του Λεωνιδίου για να σιγουρευτώ πως είχα έρθει στο σωστό μέρος άρχισαν τα παιχνίδια με το μηχανάκι στο χώρο του καταφυγίου και η εξερεύνηση του χώρου...
Το μονοπατι προς τη πηγή και το γήπεδο.
Η πηγή
Το γήπεδο του ποδοσφαίρου.
Και τέλος άραγμα και τσιμπολόγημα μερικά τοστάκια με σάλτσα αμόλυβδης βενζίνης που είχε χυθεί από το παγούρι...
Συνεχίζεται...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου