Πρωινό ξύπνημα, φόρτωμα των ποδηλάτων στο τρέιλερ και προορισμός η Καρδαμύλη. Φτάνοντας Καρδαμύλη όλα είναι κλειστά . Παρκάρισμα, φόρτωμα των σακιδίων με τα απαραίτητα και ξεκινάνε οι πρώτες πεταλιές.
Η πορεία 45km που θα ακολουθούσαμε ήταν στο πρόγραμμα εδώ και αρκετό καιρό στα σχέδια να πραγματοποιηθεί.
Τα πρώτα 20χλμ μόνο ανηφόρα. Ξεκινήσαμε γράφοντας τα πρώτα μας χιλιόμετρα στην άσφαλτο, συνεχίσαμε σε τσιμέντο και μετά από 3-4χλμ πατήσαμε το πρώτο χώμα μέσα σε ελαιώνες. Η συνέχεια έγινε μέσα από αγροτικούς και δασικούς δρόμους. Φτάνοντας στο πρώτο χωριό, έχοντας γράψει 15χλμ, κάνουμε μια στάση για ανεφοδιασμό δροσερού νερού από την πηγή που βρισκόταν στη πλατεία του χωριού και ένα γρήγορο γεύμα. Ένα παστέλι για ενέργεια ήταν ότι έπρεπε κάτω από την σκιά των πλατανιών.
Η ανηφόρα συνεχίστηκε για ~5χλμ ακόμα, άλλα βλέποντας τη βλάστηση της περιοχής και στο βάθος τις παραλίες της Καρδαμύλης από υψόμετρο ~1000μέτρων ξεχνούσες την ανηφόρα που είχες πεταλάρει... Φτάνοντας στο μέγιστο υψόμετρο της διαδρομής συνειδητοποιούμε ότι έχουμε ξεχάσει να βγάλουμε φωτογραφίες από την ανάβαση της διαδρομής...
Ξεκλείδωμα των αναρτήσεων μιας και η διαδρομή είναι πλέον ΜΟΝΟ κατηφόρα, επιτέλους!
Μερικά χιλιόμετρα σε έναν αρκετά γρήγορο χωματόδρομο λόγο του πλάτους του (5-6μ) χωρίς να φοβάσαι μην φύγεις στη πλαγιά άλλα δυστυχώς όλα τα ωραία κάπου τελειώνουν και να σου ξανά άσφαλτος! Άλλα ευτυχώς δεν κράτησε για πολύ... :-D
Φτάνοντας στο πρώτο χωριό η διαδρομή περνούσε μέσα από αυτό και στη συνέχεια έμπαινε σε ένα μονοπάτι πεζοπορίας.
Η κατασκευή του μονοπατιού ήταν από πέτρες, έτσι η κύλιση του ποδηλάτου γινόταν αρκετά δύσκολα και επικίνδυνα μιας και αρκετές πέτρες είχαν υποχωρήσει και ανά πάσα στιγμή μπορούσες να βρεθείς ιπτάμενος πάνω από το ποδήλατο.
Αφού τελείωσε η πετρόχτιστη διαδρομή του μονοπατιού συνέχεια είχε ένα μικρό κομμάτι μόνο χώμα ανάμεσα από πυκνή βλάστηση σπαλάχτρων και σιγά σιγά έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτοι φυτευτεί βράχοι...
Φτάνοντας στο χωματόδρομο η διαδρομή μπορούσε να συνεχιστεί από χωματόδρομο ή από την συνέχεια του μονοπατιού για το επόμενο χωριό. Ψημένοι και οι δύο για το μονοπάτι δεν το σκεφτήκαμε πολύ και χωθήκαμε ξανά μέσα σε αυτό.
Προσωπικά έχοντας πονέσει αρκετά από το κοπάνημα του προηγούμενου κομματιού και γλιτώνοντας να δω το έδαφος από κοντά γύρισα τη διαδρομή της ανάρτησης από 100mm σε 140mm.
Και η πικρή αλήθεια σε μερικά αρκετά επικίνδυνα κομμάτια λόγο της απότομης κλήσης και των βράχων...
Ατσάλι και βράχια σε απόλυτη αρμονία :-D
Τα τελευταία ασφάλτινα χιλιόμετρα ακόμα πριν την είσοδο στο τελευταίο χωριό και την κάθοδο μας για Καρδαμύλη από το καλντερίμι.
Η αρχή του καλντεριμιού.
Πλακόστρωτο με αρκετά στενές στροφές που δεν χωράνε περιθώριο λάθους...
(Ρωτήστε το Σταύρο πως κατάφερνε να στρίβει έτσι!!!)
Στο τελείωμα του καλντεριμιου μετά από περίπου 1χλμ έπρεπε να πάρεις το ποδήλατο για μία ακόμα φορά στα χέρια για να το κατεβάσεις στο δρόμο ξανά.
Φτάνοντας στη Καρδαμύλη, το απαραίτητο recovery(παγωτό) και ένα μπουκαλάκι νερό ήταν το κερασάκι στη τούρτα μετά από τέτοια διαδρομή...
