Υπέροχος καιρός σήμερα για ποδήλατο μετά από 2 βροχερές μέρες. Το έδαφος είχε "καθήσει" και έτσι έκανε τη πρόσφυση πολύ καλή. Έχοντας ανηφορίσει για Καλάθι, μιας και είναι το πιο κοντινό βουνό που προσφέρετε για ΜΤΒ στη Καλαμάτα, και βλέποντας τις δυνάμεις μου να μην με εγκαταλείπουν, έλεγα μέσα μου "μέχρι την επόμενη στροφή και γυρίζω". Πρέπει να το είπα αρκετές φορές γιατί χωρίς να το έχω καταλάβει, και χωρίς να έχω κουραστεί ιδιαίτερα (όπως άλλες φορές) βρέθηκα στη κορυφή του βουνού.
Λίγο η όρεξη για ποδήλατο, λίγο ο καλός καιρός και το μαγευτικό περιβάλλον μέσα στα έλατα, σε κάνουν να ξεχνιέσαι πάνω στη σέλα και να πεταλάρεις ανέμελα μέσα στο δάσος!
Δυστυχώς ο φωτογραφίες που τράβηξα είναι από το κινητό...
Τα σύννεφα είχαν αρχίσει να πλησιάζουν το βουνό, δίνοντας του μια γεύση μυστηρίου.
Έχοντας φτάσει πλέον στη κορυφή του βουνού, άλλα δεν φαίνεται τίποτα από τη πλευρά της Καλαμάτας μιας και η ομίχλη τα έχει σκεπάσει όλα.
Και από τα αριστερά, η θέα στις κορυφές του Ταϋγέτου είναι απλά μαγευτική. Η μόνη στιγμή που μετάνιωσα γιατί δεν είχα τη φωτογραφική κοντά μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου