Εδώ και μια βδομαδούλα περίπου κανονίζαμε να κάνουμε τη κατάβαση του Ταϋγέτου ξανά. Είχαμε κανονίσει μεταφορικό μέσο να μας ανεβάσει, αλλά την τελευταία μέρα ο οδηγός μας το ακύρωσε. Η έλλειψη μεταφορικού δεν έδειξε να μας χαλάει το κέφι και τόσο όμως. Τα ποδήλατα φορτώθηκαν στο ΚΤΕΛ μέχρι το χωρίο Αρτεμισία και μετά συνεχίσαμε 10χλμ μέχρι το Τουριστικό Ταϋγέτου όπως μπορούσε ο καθένας. Άλλοι πάνω σε ποδήλατα και άλλοι σπρώχνοντας στα ανηφορικά κομμάτια.
Περίπου 2χλμ πριν το Τουριστικό Ταϋγέτου.
Φτάνοντας στο Τουριστικό είχε αρχίσει να ψιχαλίζει, ίσα ίσα καταφέραμε να τοποθετήσουμε τα ποδήλατα σε ένα στέγαστρο και μπήκαμε μέσα, ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν καρεκλοπόδαρα και πυκνή ομίχλη περικύκλωνε το βουνό.
Ένα μικρο σνακ μέχρι να κόψει λίγο η βροχή ήταν απαραίτητο για ενέργεια μιας και είχαμε 5χλμ ακόμα για να πατήσουμε χώμα.
Στις 17:00 έπρεπε να φύγουμε ανεξαρτήτου καιρού γιατί αλλιώς θα μας έπιανε νύχτα στο βουνό και δεν υπήρχε άλλο λεωφορείο για να επιστρέψουμε Καλαμάτα.
Οι πιτσιρικάδες της παρέας λίγο πριν συνεχίσουμε, η ομίχλη και η βροχή δεν φαίνεται να πτοούν κανέναν από την παρέα!
Για καλή μας τύχη μετά από μερικά λεπτά σταμάτησε τελείως να βρέχει και μόνο η ομίχλη παρέμεινε να σκεπάζει με ένα μυστήριο πέπλο το βουνό...
Φτάνοντας στο χώμα ξεκίνησαν τα πρώτα παιχνίδια με την λάσπη...
Μπαίνοντας στην Αράχοβα, το πρώτο χωρίο που συναντήσαμε μετά τον χωματόδρομο σε μια στροφή υπήρχε μια λιμνούλα από τα όμβρια ύδατα. Αφού τεσταρίστηκε αρκετές φορές ότι το έδαφος που βρίσκεται κάτω από το νερό δεν γλιστράει άρχισαν τα παιχνίδια.
Τέλος κατεβήκαμε στη πόλη της Καλαμάτας ξανά από το χωριό Δήμιοβα.
Ο σκοπός μας να γεμίσουμε ρούχα και ποδήλατα λάσπη είχε επιτευχθεί στο μέγιστο.
Επόμενος στόχος είναι να καθιερωθεί 1 φορά την εβδομάδα η κατάβαση του Ταϋγέτου... :D
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου