Χιονοπεταλιές!

Σηκώθηκα με σκοπό να κάτσω να ξεσκονίσω και να διαβάσω καμιά σημείωση για την εξεταστική. Έχοντας στο νου μου το γενικό σέρβις που κάναμε στο ποδήλατο εχτές και τον ερχομό της εξεταστικής, που ίσως κάνω αρκετό καιρό να καβαλήσω ξανά το ποδήλατό, ντύθηκα και πήρα τα βουνά. Ανάβαση στο Καλάθι, ανεφοδιασμός στη πηγή της Αγίας Τριάδας, και προορισμός προς το Ταΰγετο. Το ψύχος από το βουνό ήταν αρκετά τσουχτερό και έτσι με έκαναν να επιστρέψω και να συνεχίσω τη βόλτα μου στο Καλάθι όπου οι συνθήκες ήταν καλύτερες για MTB. Σχετικά χαμηλά, χαζεύοντας μέσα στα έλατα πάνω σε μια κουφάλα ενός πεσμένου κορμού ήταν τα πρώτα χιόνια της διαδρομής.

Μου άρεσε αρκετά το σκηνικό και έτσι το απαθανάτισα!

Το τερέν αρχικά...

Το τερέν μερικά μέτρα πιο πάνω... 

Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχουν κομμάτια τσιμέντου από κάτω, κάνοντας το παγωμένο χιόνι ιδανικό για πατινάζ!

Και όσο τα μέτρα περνούσαν το χιόνι γινόταν πυκνότερο.

Πλέον το χιόνι ήταν τελείως απάτητο εκτός από κάποιες μικροσκοπικές πατημασιές από τετράποδους μόνιμους κατοίκους του βουνού.

Φτάνοντας στη 1η κορυφή του Καλαθιού.

Και αγναντεύοντας τη θέα στις φορτωμένες με χιόνι πλαγιές του Ταϋγέτου άλλα και τη συνέχεια της διαδρομής.

Συνέχεια της διαδρομής προς τη δεύτερη κορυφή του Καλαθιού. Αν δεν υπήρχαν πατημασιές από περιπατητές ήταν δύσκολο να εντοπίσεις και να κινηθείς πάνω στο δασικό, μιας και το χιόνι τα είχε καλύψει όλα!

Η θέα πλέον προς στις 3 ψηλότερες κορυφές του Ταϋγετου είχε ανοίξει... Τα σύννεφα κρύβανε όμως ακόμα τα ψηλότερα τους σημεία Προφήτης Ηλίας(2.407 μ.), τη Νεραϊδοβούνα (2.025 μ.) και το Χαλασμένο βουνό (2.204 μ.).

Έχοντας φτάσει στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μπορείς να αγναντέψεις τη θέα σε όλο το Μεσσηνικό κόλπο, από τη Καλαμάτα μέχρι τη Καρδαμύλη και όλες τις κορυφές των βουνών του Ταϋγέτου.

Και μια φωτογραφία με την αφεντομουτσουνάρα μου, με αυτό το απίστευτα ζεστό κινέζικο μαντίλι 2$...

Η κατάβαση έγινε με αργούς και αρκετά προσεκτικούς ρυθμούς χωρίς νευρικές κινήσεις στο τιμόνι μιας και τα πάντα γλιστρούσαν...