Αρχικά σε μια προσπάθεια να ανοίξω το τσαντάκι, το φερμουάρ παρέδωσε πνεύμα και παραλίγο να μου χάλαγε τη βόλτα. Με ένα πανί που βρήκα στη διαδρομή το έδεσα και συνέχισα ανενόχλητος...
Τα χιόνια είχανε λιώσει άλλα σε αρκετά σκιερά σημεία το νερό παρέμενε παγωμένο ακόμα. Από τα 1100μ. κατά διαστήματα έριχνε λίγο ψηλό χιονάκι...
Φτάνοντας στη κορυφή δεν περίμενα να δω τέτοια θέα!
Υψόμετρο 1393 (πιο στραβή φωτό δεν έχω ξανά βγάλει)
Το τέλος του μονοπατιού σηματοδοτούταν από το κόκκινο κύκλο με τη βούλα στο κέντρο.
Παιδεύτηκα λιγάκι για να στήσω το ποδήλατο να το φωτογραφίσω σε αυτό το σημείο, διότι σε καμία περίπτωση δεν επιχειρείς να καβαλήσεις(όχι ότι είναι εφικτό) στα κατσάβραχα με θέα το γκρεμό!
Παιδεύτηκα λιγάκι για να στήσω το ποδήλατο να το φωτογραφίσω σε αυτό το σημείο, διότι σε καμία περίπτωση δεν επιχειρείς να καβαλήσεις(όχι ότι είναι εφικτό) στα κατσάβραχα με θέα το γκρεμό!
Δυστυχώς το μονοπάτι δεν είναι ποδηλατίσημο παρά μόνο για περιπατητές.
Η θέα σε μία από τις ψηλότερες κορυφές του Ταϋγέτου (ίσως και η ψηλότερη ο Προφήτης Ηλίας στα 2.407μ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου